Savunma yapmak zordur. Hatta bir sanattır. Yaptığınız en ufak hata, bütün defans performansınıza yazık eder. “Evet, gol yemeden devreyi bitiriyorum” derken, bir duran top ve yetenek ortaya çıkınca, golü yersiniz. Valencia, Fenerbahçe’nin net pozisyona girmekte problem yaşadığı ilk yarıda, nefis bir serbest vuruşla topu ağlara gönderdi. BU kadar katı savunma ve kontratak düşüncesini sahaya yansıtan Rizespor için bence bu yenilen gol, moral bozucu oldu. Fenerbahçe, pozisyon bulmakta zorlandığı maçta, kapalı savunmalara karşı, gerekli olan şut arayışlarına da girdi. 8 şut girişimi, hiç de fena değil, kapanan takımlara karşı…
İkinci yarı daha fazla risk alan Rizespor’a karşı Fenerbahçe, ön alanda pres konusunda istenilen görüntüyü fazla sergileyemedi. Rizespor’un savunması, yine yerleşik ve dikkatliydi. Moraller fazla bozulmamıştı. Bu kez hücum ediyordu, konuk takım…
Fenerbahçe hücum düşüncesindeyken, oyuncuların geçişlerde başarılı olması gerekiyor. 67. dakika dolarken bu görüntü yoktu. 3 yıldır QPR’da forma giyen Bright Osayi, süratli bir kanat oyuncusu. Oyuna girdi fakat sahadaki yapı, onun oyun şekline uygun olamadı. Pelkas’ın arka adale problemi yaşayıp oyundan çıkması, hücumda zaten zor pozisyon bulan forvetlerin etkisini iyice azalttı. Rizespor risk aldı. Gol pozisyonları buldu. Hücuma çıkarken kritik top kaybetmedi. Kalan son dakikalarda Fenerbahçe’nin hücum üretimi fazla yüksek olamadı. Pas opsiyonlarında çabuk olma ortaya çıkamayınca, ortaya bilinç altında 3 puanı koruma, birinci koşul oldu. Çünkü bu maratonda kazanmak, önemli bir devamlılık getirir. Fenerbahçe bunu başardı.