Trabzonspor, deplasmanda ilk yarıda mükemmel bir performans ortaya koydu. Daha çok topa sahip olan, pas yapan ve oyunun yönünü çabuk değiştiren, özellikle defanstan orta sahaya, orta sahadan forvete çabuk ve garanti oynayarak çok etkili ataklar yaptı. Bunun sonucunda istediği golü de buldu. Özellikle Nwakaeme’nin takıma girmesiyle takımın gücü biraz daha yükseldi. İlk yarıda sanki bambaşka bir Trabzonspor vardı.
İkinci bölüme bakacak olursak; daha hırslı, daha çok kazanmak isteyen, rakibine sahanın her tarafında baskı yapan bir Fenerbahçe vardı. Net pozisyon bulamasa bile duran toplardan bulmuş olduğu gollerle sonuca gitmeyi başardı. Trabzonspor’un kaybetmesinde üç büyük hata öne çıktı:
1) Fenerbahçe kullanmış olduğu duran toplarda Trabzonspor’un kendi ceza sahasında adam markajı yapması gerekirken yapmış oluğu alan markajından dolayı iki tane gol yedi. Halbuki bin defa yazdık. Duran toplarda alan markajı değil, mutlaka adam markajı olmalı.
2) Futbolun gizli silahı dönen toplardır. Maalesef rakibin yapmış olduğu akınlardan sonra ve duran top organizasyonlarından sonra dönen topları alabilecek, Trabzonspor’da hiçbir oyuncunun olmayışı bütün hızlı kontraların yapılma avantajını rakibe vermiştir.
3) Kaleci Uğurcan, ilk goldeki tereddütünden dolayı topa çıkmalıydı. Hatalı gol yedi. O golle psikolojisi bozuldu ve çok basit ikinci golü de yiyince takımın saha içerisinde psikolojik olarak düşüşüne neden oldu.
Oyun olarak Trabzonspor ama sonuç olarak Fenerbahçe kazandı. Kazananı da tebrik etmek lazım.