Sezonun 15’inci haftasında Trabzonspor şu an ligin lideri olan Galatasaray’a 2-0 kaybetti. Henüz 2 aydır takımın başında olan Abdullah Avcı’nın ilk mağlubiyetiydi bu. Önceki 7 haftada adeta tencerenin dibini sıyırıp 15 puan çıkaran hoca o değilmiş gibi yüklendiler. Saçma sapan yakıştırmalarla çöp kovasına oturttular hocayı.
Kulak asmadı. En iyi bildiği şeyi, Trabzon’da yapılabilecek en güzel şekilde yaptı. İkna etti. Çünkü Trabzon’da bir şeyleri başarmanın ilk adımı camiayı ikna etmektir. Ünal Karaman da böyle başarmıştı bazı şeyleri.
Önce geçen senenin ölü toprağını attı oyuncuların üzerinden. Tek tek. Hatırlayın; Nwakaeme’nin, Uğurcan’ın, Ekuban’ın sahadaki yürüyüşlerini. Karşılıklı keyfin, tadın kalmadığı bir oyuncu grubuyla tepetaklak giden bir takım vardı.
Belki de 2 yardımcı hoca ‘mecburiyetinden’ sonra gerçek anlamda bir teknik direktöre kavuşmanın sihri yaşandı Abdullah Avcı-Trabzonspor buluşmasında.
KASKETLE ŞOV YAPTI
Yeniden herkesin oynamak istediği bir hava yaratıldı. Tek golle de olsa maç kazanmanın soyunma odasını nasıl etkilediğini gösterdi. ‘Sizin yeriniz burası’ diyerek çöp kovası gösterenlere Ahmet Suat Özyazıcı’nın kasketiyle şov yaptı.
İki eliyle tuttu. O çöp kovasından Süper Kupa, 15 maçta 36 puan, İstanbul’da Beşiktaş galibiyeti, Malatya’da liderliğe oynayan bir takım çıkardı.
Teknik, taktik, oyun, oyuncu, transfer planlaması… Bütün bu parçaların biri eksik olsa bugün 2.4 puan ortalamasıyla, böyle muhteşem bir seriyle liderlik hesapları yapılamazdı Trabzonspor’da.
22 Kasım’da Erzurumspor’la ilk maçını oynamadan önce Abdullah Avcı organizasyonu zaman alır demiştim. Meğer yokmuş zamanı.
Yoksa sihirbaz mı bu Abdullah Hoca?