Trabzonspor, Ankaragücü karşısında çok iyi oynamasa bile istediğini aldı. Kimine göre kötü oyun kimine göre iyi sonuç.
Abdullah Hoca geldikten sonra Trabzonspor’daki değişime bakacak olursak… Apo Hoca, oyuncularına top rakibe geçince takım halinde savunma yapmayı kısa sürede öğretmeye çalıştı ve bunda da başarılı oldu.
Müsabaka boyunca rakibe bir tane gol pozisyonu vermedi. Bloklar arasında kopma olmadı. Oyun boyu 35 metre mesafeyi geçmedi. İki kanat Nwakaeme ve Abdülkadir Ömür, karşılarındaki bekleri takip ederek rakibin iki kanadını da durdurdu. Takım halinde alan savunması çok iyiydi. İki stoper Edgar ve Hugo rakiplerine karşı adam savunmasında çok başarılı oldular ve birbirlerinin kademesine girerek Ankaragücü’nün net pozisyon bulmasına müsaade etmediler.
Trabzonspor’da eksik olanlara bakalım… Takım bir kişi eksik oynuyor. Afobe ve Sörloth’u kıyasladığımız zaman arada çok büyük fark görmekteyiz. Maalesef Trabzonspor santrforsuz oynuyor. Afobe takımdan uzak, arkadaşlarıyla iletişimden yoksun. Yapmış olduğu birçok koşu yanlış. Hızı da olmayınca çok yetersiz ve verimsiz kalmakta. Bu, Trabzonspor için büyük problem. Abdülkadir Ömür ise merkeze geldiği zaman her aldığı topta adam eksiltiyor ve bütün pozisyonlarda rakibe çok büyük sıkıntılar yaratıyor. Mutlaka daha çok merkezden oynamalı ve rakip kaleye daha yakın olmalı. Orta sahada Baker ve Abdulkadir Parmak alan markajını doğru yaparken rakibe daha yakın oynamalı.
Sonuç olarak Trabzonspor yavaş yavaş daha çok topa sahip olan, ne yaptığını bilen, Abdullah Hoca’nın toplu hücum ve toplu defans anlayışına uygun futbol anlayışını yakalıyor. Duran topları da iyi kullanabilen bir Trabzonspor olursa çok daha başarılı bir Trabzonspor izleyebileceğimiz kesin.