Pandemi sürecinde yüzbinlerce kişi işini kaybetti. Onlar arasında birileri var ki, kimse hatırlamadı: Antrenörler… Ligler kapatılınca binlercesi işsiz kaldı. Sosyal güvenceleri yok, yardım eli uzatan yok. Gençlik ve Spor Bakanlığı, TÜFAD, TFF, ASKF… Hiçbiri beklenen desteği vermedi. Yasada mesleki tanımı bile olmayan antrenörler hak arayışı için İzmir’de örgütlendi. Meslektaşlarının açlığa mahkum edildiğini belirten İzmir Futbol Antrenörleri Dayanışma Derneği Başkanı Şahverdi Aydemir, “Bizi pandemi enkazı altında bıraktılar. Sesimizi duyan olmadı” dedi.
ÖZEL HABER: GÖKMEN ULU
Pandemi nedeniyle ligler tatil edilince onbinlerce antrenör işsiz kaldı. Derdine derman arayan futbol antrenörleri İzmir’den ses yükseltti. Geçtiğimiz günlerde Türkiye Futbol Antrenörleri Derneği (TÜFAD) İzmir Şubesi önünde eylem yapan spor adamları, “Sesimizi duyan var mı” pankartı ile feryatlarını duyurmaya çalıştı. İzmir Futbol Antrenörleri Dayanışma Derneği Başkanı Şahverdi Aydemir tespitlerini, dertlerini ve beklentilerini SÖZCÜ’ye şu sözlerle anlattı:
‘ANTRENÖRLER AÇLIĞA MAHKUM EDİLDİ’
Amatör antrenörler profesyonel kulüplere sporcu yetiştiriyor, üniversitelerdeki spor akademilerine öğrenci gönderiyor. Daha da önemlisi, gençleri kötü alışkanlıklardan koruduğu gibi, sağlıklı bireyler yetişmesine ve sosyo-kültürel gelişime önemli katkılar sağlıyor. Futbol sadece futbol değildir. Sir Alex Ferguson’un çok anlamlı bir sözü var: “Para dünyanın en iyi sporcusunu satın alabilir. Çok para hepsini bile alabilir. Ama iyi bir sporcu yetiştirmek paradan fazlasını gerektirir; insan sevgisini ve emeğini…” Amatör kulüpler sevgi yuvasıdır, sivil toplum kuruluşlarıdır, her birini sosyal sorumluluk projesi olarak değerlendirmek gerekir. Tüm bunların omurgasını ise antrenör oluşturur. Amatör ligler kapatılınca işsiz kalan antrenörler kaderine terk edildi. Tanıdığım yedi arkadaşım pazarda limon satarak rızkını çıkarmaya çalışıyor. Bu imkanı bile bulamayan binlerce işsiz, çaresiz antrenörümüz var. Antrenörlerimizin sosyal güvencesi yok. Sigortaları olmadığından hastalandıklarında hastaneye gidemiyor, ilaç alamıyorlar.
‘TÜFAD YÖNETİMİ ÜYELERİNE DESTEK OLMADI’ 
Geçtiğimiz Eylül ayında İzmir Futbol Antrenörleri Dayanışma Derneği’ni kurduk. Derneğimiz pandeminin getirdiği sorunlara çare arayışından doğdu. Çünkü Türkiye Futbol Antrenörleri Derneği (TÜFAD) derdimize derman olmadı. İzmir’de 1667, Türkiye genelinde 26 bin futbol antrenörü var. Bu dernek her yıl her bir antrenörden çalışma vizesi olarak ortalama 200 lira alıyor. Kasası dolu. Bu zor zamanımızda TÜFAD’ın dayanışma içinde olmasını, işsiz kalan antrenörlerimize nakdi yardımda bulunmasını talep ettik, “Tüzüğümüz buna elvermiyor” diyerek kabul etmediler. “Tüzüğünüzü değiştirin” dedik, yapmadılar.
‘BİZİ PANDEMİ ENKAZI ALTINDA BIRAKTILAR’
Gençlik ve Spor Bakanlığı açık alandaki futbol liglerini oynatmıyor, kapalı alanlardaki salon sporlarını oynatıyor. Süper Lig’i açık tutan, amatör ligleri kapatan Türkiye Futbol Federasyonu bizimle ilgilenmiyor, yok sayıyor. Türkiye Amatör Spor Kulüpleri Federasyonu (ASKF) da açlık içindeki antrenörlere aşı olmadı. Elbette en büyük güç devlet. Gençlik ve Spor Bakanlığı’nın, sosyal devlet anlayışıyla spor adamlarına sahip çıkmasını, nakdi destekte bulunmasını bekledik ama nafile. Bizi pandemi enkazı altında bıraktılar. Sesimizi duyan olmadı. Sadece İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Tunç Soyer taleplerimize kayıtsız kalmadı, hem gıda paketleri, hem de nakdi destek için çalışma başlattı.
‘YASADA ANTRENÖRLÜK MESLEKTEN SAYILMIYOR’
Antrenörler yasal olarak bir meslek erbabı sayılmıyor. Kanunda yeri ve tanımı yok. Bizim de yok, profesyonel teknik direktörlerin, örneğin Fatih Terim ve Şenol Güneş’in de yok. Mesleksiz olunca hükümetin açıkladığı destek paketlerinden de yararlanamadık. Meslek yasasının çıkmasını istiyoruz. Ardından meslek odalarımızın oluşturulmasını talep ediyoruz. Şenol Güneş, Fatih Terim, Aykut Kocaman, Yılmaz Vural gibi değerli büyüklerimizin emeğe, emekçiye saygı duyduğunu ve duyarlı olduğunu biliyoruz, onlardan sesimize güç katmalarını istiyoruz.