Arsene Wenger’in Arsenal’ı o kadar iyiydi ki “Benim takımım devrim değil, evrim yaptı” demişti, altın yıllarında… Aldığı genç oyuncular, takımın yaş ortalaması mükemmel düzeydeyken, evrim tersine döndü. Tüm planlar çöpe atıldı. Londra’dan İstanbul’a, Kadıköy’e geçelim. Fenerbahçe, sportif direktöründen, genç oyunculara kadar her şeyi denedi. “Philip Cocu ile sistem takımı yapacağım” dedi, olmadı. “Ersun Yanal ile eski günlere dönerim” düşüncesi kısa sürdü. Devrim yapmak, altyapıyı geliştirmek derken çoğu faydasız olan yabancı transferleri ile bir adım mesafe alamadı, Fenerbahçe. Çünkü model içinde model aradı. Hep silbaştan düşüncesi ile bu sezon da çöpe atıldı. Wenger stili arayışlarla, “Yeni sezonda başka bir takım izleyeceksiniz” demeçleriyle zaman geçiyor. Amaç yepyeni bir Fenerbahçe’ydi. Devrim ve evrimdi. Ama olmuyor. Hakikat, taraftarın gönlünde. Mazeretsiz şampiyonluk istiyor, çubukluya gönül verenler.
ARTIK YETER!
Trabzonspor kritik puan kaybı yaşadı. Bu, olabilir. Sosa’nın acil dönmesi lazım bence. Maç sonu ise çok üzüldüm. Seyircisiz maçta bile olay çıkıyor. Küfürler ediliyor. Toplumun örnek aldığı insanların kendilerine yaptıkları ve bunu milyonların görmesi beni derinden sarstı. Yıl 2020. Böyle şeyleri görmek istemiyoruz. Lütfen artık yeter!
GALATASARAY’I BEKLEYEN TEHLİKE
Bu kadro Şampiyonlar Ligi düşünülerek oluşturuldu. Ligin en gösterişli kadrosu artık ağır aksak gidebilir. Çünkü, özellikle evinde büyük güç olan taraftarı arkasında değil. ‘Maç kazandıran Muslera’ güveni kayboldu. Ve bir başka önemli mesele, star olarak nitelendirdiğimiz oyuncuların maaşları. Şampiyonluk gelmezse, bütçe önümüzdeki yılın oluşumunu mümkün değil karşılamaz. Bu sezon kazanırsınız veya kaybedersiniz ama hedefi tutturamazsanız, iyi günlere elveda diyebilirsiniz.