80’LERE geri döndük. Hani o yenildik ama ezilmedik yıllarına. Futbolumuz maddi açıdan büyüdü ama futbol açısından küçüldü de küçüldü. Süper Lig’in kalitesi maalesef bu. Milyon Euro’luk emekli yabancı yıldızlar bizde, parayı düşünmekten futbolunu geliştirmeyi düşünmeyen yerli futbolcular bizde… Menajerlerle 3 lira etmeyen futbolcuları 13 liraya transfer eden başkan ve yöneticiler de bizde. Ve modern futbolun çok uzağındaki teknik direktörlere teslim ligimiz… Sadece günümüz futbolunu biraz oynayan sıradan, düz takımlar bile kendini neredeyse Real Madrid’le kıyaslayacak takımlarımızı dümdüz ediyor. İşin acı tarafı da bu. Rio Ave’yi izledik. Sadece futbola sadık kalarak Milan’ı bile eliyordu. Peki ya Ferencvaros’a ne diyelim? Adamlar dört takımı geçip Devler Ligi’ne kaldı. Onlar kadar edemiyorsak kapatıp dükkânı gidelim.
G.SARAY’IN Avrupa’da son 35 maçında 4 galibiyeti var. Bekle ki puan gelsin. 13. sıraya düştük sayalım şimdiden. En pahalı 6. ligiz ama ilk 10’a giremiyoruz. Yazık verilen bu paralara…
ÜÇ büyüklerin kısır kavgası işi buralara getirdi. Artık Şampiyonlar Ligi’ne direkt katılıp 25-30 milyon Euro’yu kasaya koymak da yok.
BORÇ batağındaki Türk futbolunun ciddi bir devrime, yeniden yapılanmaya, öze dönüşe ve katı ekonomik kurallara ihtiyacı var.